Dzwonnica w Kunowie

Już w XII w. był tu ośrodek administracyjny dla części dóbr biskupów krakowskich. Od XVI stulecia Kunów znany jest w kraju jako ośrodek kamieniarski. Pierwsze wzmianki o parafii św. Władysława pochodzą z 1281 r. Obecny kościół wzniesiony został w stylu późnego renesansu w latach 1625-1637. W wyposażeniu uwagę zwracają ołtarze: XVII w. główny oraz XIX w. boczne, wykonane z piaskowca przez miejscowych kamieniarzy. Przy kościele stoi murowana dzwonnica wzniesiona w 1896 r. wg projektu znanego malarza Wojciecha Gersona. Warto także wejść na sąsiadujący z kościołem cmentarz parafialny. Oprócz zabytkowych rzeźb nagrobnych znajduje się tu także mogiła powstańców, poległych w 1863 r. w bitwie pod Janikiem-Sadłowizną.

Na rozstaju traktów w Kolonii Inwalidzkiej stoi najstarsza wolno stojąca kaplica w Polsce. Wzniesiona w stylu gotyckim ok. 1430 r. pełniła zarazem rolę słupa granicznego, rozdzielającego klucze kunowski od iłżeckiego. W środku znajduje się ołtarzyk z figurką patronki - św. Katarzyny z przełomu XVII/XVIII w. Doły Biskupie-Witulin
Nazwa tej fabrycznej osady związana jest z Witoldem Gombrowiczem, którego rodzice byli głównymi współwłaścicielami nieczynnej już dziś fabryki tektury. To od imienia ich najmłodszego syna zakład w 1911 r. nazwano "Witulinem". Zachowany do dziś układ wodny, jak też widoczne zabudowania fabryki oraz osiedla dla pracowników pochodzą głównie z lat 1885-1912. Wzniesiona z kamiennych ciosów tama posiada zestaw drewnianych stawideł.

Nietulisko Fabryczne
Rozkwit przemysłu w dorzeczu Kamiennej nastąpił po 1815 r. Związane to było z objęciem przez Stanisława Staszica stanowiska dyrektora Wydziału Przemysłu i Kunsztów w rządzie Królestwa Polskiego. Zaczął on realizować budowę "ciągłego zakładu fabryk żelaza na rzece Kamiennej". Według planów surówki dostarczać miały wielkie piece zlokalizowane w Starachowicach i górnym dorzeczu Kamiennej. Równolegle z budową zakładów i pracami, mającymi na celu uczynienie z Kamiennej drogi transportowej, prowadzono również zakrojone na szeroką skalę prace poszukiwawczo-górnicze. W 1903 r. wielka powódź zniszczyła urządzenia hydrotechniczne.
Obecnie ich pozostałości zadziwiają starannym, funkcjonalnym rozplanowaniem oraz dbałością o bogatą formę architektoniczną. W Nietulisku zachowały się: monumentalne ruiny wzniesionych w panującym ówcześnie stylu klasycystycznym hal: walcowni i profili drobnych, ciekawie rozplanowane osiedle mieszkaniowe dla pracowników, budynek zarządu (obecnie szkoła) oraz pozostałości dawnego ujęcia wodnego.